MEVSİM MEVSİM ÜSTÜNE

MEVSİM MEVSİM ÜSTÜNE

mevsim mevsim üstüne,
karlar çiçek üstüne
yolcu yol üstüne düştü
sevdan gönül üstüne
hasret sevda üstüne düştü
gözlerin gözlerime
dudakların tenime
bedenin bedenime düştü
sormadım kaç gün kaç gece
yahut kaç asır olduğunu
sözün sözüm üstüne düştü
başın göğsüm üstüne düştü
sorsalar bana seni şimdi
gönüller bir gözler ırak düştü
sen bir yana
ben bir sana düştü
sevmek namına her şey
gülmek ağlayana düştü
eller elleri tutmadan
çekildi yana düştü
sen beni sev diye
gönlüm sana düştü
bir küçük ömür sermayesi
mutluluk bulma için
insan insana düştü
mevsim mevsim üstüne
karlar çiçek üstüne
sevdan gönül üstüne
hasretinse hep bana düştü... r. çınaroğlu