ÇOCUK VE OYUNCAĞI

ÇOCUK VE OYUNCAĞI

güzelce süslendi bir çocuk
oyuncağı ile buluşmak için
yola koyuldu çarçabuk
hayaline kavuşmak için

birden aklına geldi saat kaç
sormak lazım birine
bunda bilmem neydi amaç
geçen zamanı koymak yerine

sonra devam etti koşmaya
ilerde bir ağaç gölgesinde
oturdu başladı konuşmaya
o güzel oyuncağı elinde

sus dedi lütfen sevgili oyuncak
ne olur anneme bir şey söyleme
yeni uçtum hayallerime ancak
beni çok uzakta bekletme

derken koşarak aktı gitti zaman
çocuk biraz üzüldü
gökyüzüne bakınca o an
sağnak bir yağmur süzüldü

keşke bir şemsiye olsaydı
yahut kalın bir şey, bir elbise
insanlar bu iyilikle dolsaydı
çocuk dua etti *mümkün ise*

sonra oyuncağına döndü gözü
usulca okşadı onu biraz
ıslanmıştı eli yüzü
hiç etmedi yağmura itiraz

olsun dedi bir ağacımız var
gölgesinde bir çocuk bir oyuncak
belki * Allah* dedi sesimizi duyar
bize yardım eder o ancak

durdu birden yağan yağmur
ardından bir ılık rüzgar
sanki göklerden gelen bir nur
seslendi *çocuklar ah çocuklar*

eline bir küçük kutu vermişti
göklerden gelen nurlu yüz
altına ipek bir döşek sermişti
her yeri yumuşak her yeri düz

çocuk şaşırdı olanlara bakıp kaldı
uyanmak hiç de olası değildi
aklında çocukça bir hayal kaldı
gözünden bir damla yaş geldi...

ah benim babam ah olmayan annem
ah geceme ay gibi doğan ailem
açlığa susuzluğa gam etmez yüreğim
ben bir çocuğum ne diyeyim ne diyeyim... r çınaroğlu