İNSAN

İNSAN

Eskimez dildeki aşk nağmeleri.
Yeter ki gönülden söylesin insan.
Elbette bulunur anlayan halden.
Sevdayı muhabbet eylesin insan.

Yaradanin verdiği nimet hakkınca.
Yar adına çekilen mihnet hakkınca.
Tatlı bir dil var ki ziynet hakkınca .
Mecnun olup çölleri boylasin insan.

Kem gözle bakmasın arda kalana
Koşup yardım eylesin zorda kalana.
Bir mana yuklemesin yar'da kalana
Düşünüp taşınıp ağlasın insan.

Hakikat şarabın içince birden.
Kalkmasin harama olduğu yerden.
Haberi var ise ateşten hardan
Ölmeden rızkını sağlasın insan.

Nicesin yaratmış Hüda aleme
İsim isim saymış almış kaleme
Ne varsa özunde harca ilime
Doğruyu yanlışa yeğlesin insan.

çınaroğlu görür elbet cümle kusrunu.
Hakk yolda verir hem ömr-u asrını
Bin yil kalpte tuttu arz-u yesrini.
Nefis denen şeytani bağlasın insan.... r çınaroğlu