SONBAHAR TÜRKÜSÜ

SONBAHAR TÜRKÜSÜ

belki de bir son bahar türküsü,
tutturur dilimiz kimse aymadan
bitmez bu garib aşkın öyküsü
her heceyi bir destan saymadan,

bazen gece diye uykulara yatıp
hatırları bir bir üzerinden atıp
hesapsızca saati saate katıp
baş ucuna bir mektup koymadan

kuş seslerinden yahut rüzgarla
iflah olmaz gönül yanan bu harla
ömürden ömür tüketip güya ka'rla
ruhumu çırıl çıplak yakıp soymadan

ne aşk imiş bu elzem bir haz verir
kendi naz eder yar kendini sevdirir
bu sırrı bir can bir de canan bilir
sırrımız sabır taşını oymadan

belki de bu bir sonbahar türküsü
ardında karların bembeyaz süsü
saçından savrulan rüzgarın sesi
doluverse odama kimse duymadan... r çınaroğlu