20 Ocak 2016 Çarşamba

KAR



beyaza bürünmüş her yer,
pencerelerden aralanmış perdeler,
güzel kızlardaki o  güzel gözler,
gözleri dokunurken imrenerek yağan kara
gözlerini görebilmek için bütün çabam
dalıp gidiyorum ufuklara...




saklayıp saçları arasına güzel gözlerini
elif elif yağan kardan utanıp,
bir cennet meyvesi gibi göğüslerini
el değmeden, göz değmeden
yüreğimle sevsem
hiç dokunmadan uzanıp,




                                                                          bir kem söz demeden,
                                                                          karla gelen sert bir ayazla
                                                                          tekrar görmek ümidiyle tutuşup
                                                                          görmeden sevişmek inan görmeden
                                                                          kendi kendime hem de hiç kimsesiz
                                                                          içimi yakan bu hazla... ........... r çınaroğlu


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder