beyaza bürünmüş her yer,
pencerelerden aralanmış perdeler,
güzel kızlardaki o güzel gözler,
gözleri dokunurken imrenerek yağan kara
gözlerini görebilmek için bütün çabam
dalıp gidiyorum ufuklara...
saklayıp saçları arasına güzel gözlerini
elif elif yağan kardan utanıp,
bir cennet meyvesi gibi göğüslerini
el değmeden, göz değmeden
yüreğimle sevsem
hiç dokunmadan uzanıp,
bir kem söz demeden,
karla gelen sert bir ayazla
tekrar görmek ümidiyle tutuşup
görmeden sevişmek inan görmeden
kendi kendime hem de hiç kimsesiz
içimi yakan bu hazla... ........... r çınaroğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder