ayrılığın ölümümdür anla bunu
güllerim kurur bahçemde,
mevsimlerim değişir,
sokak lambaları altında kalırım
sığmaz bu koca yüreğim bir yere
emanet edemem sevdalarımı
ayrılığın ölümümdür anla bunu
ruhumu bırakırım inan göklere...
ayrılığın ölümümdür anla bunu,
deniz kenarında kumlar gibi
kirli bir ayak izi düşer tenime
üç beş parça gazete parçası
ölümlüdür deyip sererler üzerime
ayrılığın ölümümdür anla bunu
bir an bile baksan gözlerime
en azından silinirdi canımdan
sensizken ölme korkusu... r çınaroğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder